Anna, projectleider op een marketingafdeling bij een grote bank, vreet zichzelf op. Geërgerd denkt ze: “Die eindeloze vergaderingen… Zeur niet, ga dit gewoon eens uitvoeren.” De agenda is voor de derde keer op rij hetzelfde.

 Voor haar was het al maanden geleden helder wat iedereen moest doen om het gewenste doel te bereiken, maar waarom voeren haar collega’s de actiepunten niet uit zoals afgesproken?!

Haar initiatieven worden niet serieus genomen
Ze had zelf een geweldig idee voor ’n nieuwe dienst en dacht dat ze toestemming had om die te lanceren, maar elke keer vangt ze bot en wordt haar idee afgekeurd. Natuurlijk blijft ze moeite doen voor haar initiatief. “Ik doe zo veel, maar het werkt allemaal niet”, vertelt ze me gefrustreerd.

Van baan wisselen?
“Misschien maar weer van baan wisselen?” Ze loopt al een tijdje rond met deze gedachte. Meestal weet ze wel wat ze wil en vindt ze makkelijk een nieuwe baan – door...

Ik weet van mijzelf dat ik veel tot het laatste moment uitstel. Dat is altijd al zo geweest.

Ik neem mij elke keer voor om ver van tevoren ergens aan te beginnen, zodat ik eens ruim op tijd klaar ben. Zo ook met de voorbereidingen van mijn talentenworkshop.

Ik had een nieuwe opzet in gedachten die ik nog niet helemaal had uitgewerkt.

Vol goede moed en energie, en ruim op tijd, duik ik achter mijn computer. Vervolgens ga ik alles doen, behalve de workshop voorbereiden.

Na een hele dag werken, heb ik bergen werk verzet. Maar van die workshop is nog niks op papier gekomen. Vol schuldgevoel sluit ik de dag af en neem ik mij voor om morgen weer te beginnen.

Op mijn best onder druk

Dat gaat zo anderhalve week door. Zo gaat het altijd bij mij. Dat weet ik van mezelf. Ik weet dat het goedkomt, want op het laatste moment krijg ik de meest geniale inzichten. Maar toch baal ik er elke keer weer van. En het is ook zonde van de energie. Ik had beter kunnen gaan sporten of iets leuks ondernemen...

Barbara, een carrièrevrouw van 33 met indrukwekkende opleidingen, werkt in een multinational met een koude mentaliteit. Een echte mannencultuur. Ze is voor haar werk veel weg van huis, en dus weinig bij haar 2 kinderen en man. Ze heeft nauwelijks tijd voor haar familie, maar ook niet voor zichzelf.

Als ze na een lange werkdag thuiskomt, wil ze zichzelf het liefst een uur opsluiten op haar slaapkamer. Zich afsluiten van al die mensen die iets van haar willen: haar collega’s, haar manager, haar man, haar kinderen en haar moeder die haar elke dag belt.

Barbara heeft vaak hoofdpijn en voelt dat ze tegen een burn-out aanzit. Ze verlangt naar rust en stilte. Naar tijd voor zichzelf.

Elke keer wanneer ze de auto parkeert, neemt ze zichzelf voor om tijd in te ruimen voor zichzelf. Maar zodra ze de voordeur opent, breekt ze al weer met die belofte aan zichzelf. Voordat ze het weet, zit ze weer een half uur naar het gezeur van haar moeder te luisteren en verhaaltjes voor te lezen...

“Ik ben eindelijk wakker geworden - en dat op mijn 40e!”, zegt Alexandra, een slimme vrouw met een goede baan als adviseur. Ze ziet nu wie ze echt is en wat ze kan, maar had die talenten tot nu toe onderdrukt, omdat ze aan de verwachtingen van anderen wilde voldoen. “Als je niet ploetert, telt je werk niet.” Een gedachte die vaak door haar hoofd spookt. En ook: “Als ik dingen niet goed kan beargumenteren, word ik niet serieus genomen”.

Veel van haar collega’s zijn analytische mensen die verwachten dat ze met rapporten, data en cijfers komt om haar advies te onderbouwen. Ze vindt dat een enorme energieslurper en zou die rapporten liever helemaal uit haar takenpakket zien verdwijnen. Toch ploft ze neer op haar bureaustoel; met tegenzin opent ze Excell. Braaf werkt ze deze rapporten tot diep in de nacht uit. Dit doet ze al jaren. Want tsja, ze is nou eenmaal analytisch, denkt ze.

Ze heeft namelijk meerdere wetenschappelijk bètastudies...

Anna werkt nu vier jaar als advocaat en merkt dat ze steeds minder enthousiast wordt van haar werk. Tijdens haar studie keek ze er heel erg naar uit om met (en voor) mensen te werken, maar nu zit ze vooral met dossiers aan tafel. Ze wil iets anders. Ze is al een aantal keren van baan gewisseld, maar elke keer voelt dat nieuwe werk al gauw als een strijd tegen zichzelf. Ze is vaak geprikkeld en afwezig, en dat reageert ze vooral af op haar vriend. Uit het ontdek je talent masterstraject dat ze bij mij volgde, kwam naar voren dat communicatietalent bij haar hoog in de hiërarchie staat. Mensen met het communicatietalent kunnen prachtig hun gedachten onder woorden brengen. Kunnen zichzelf goed in woorden uitdrukken en hebben de behoefte om die continu – of in elk geval vaak - met anderen te delen. Want door te praten met andere mensen, komen zij tot inzichten.

Communicator met vlotte babbel
Meestal hebben ze de behoefte om dingen uit te leggen aan anderen, om dingen te...